Niestety, źle dzieje się z juniorami LKS Jodła Jedlnia. Przegrywają mecz za mecz. Jednak wyniki nie biorą się z niczego. Średnia treningowa wynosi niespełna 5/6 ludzi. Czy z takim nastawieniem można cokolwiek ugrać?? Odpowiedź jest tylko jedna: NIE!!!
Nic dodać, nic ująć. Zrozumiałe jest, jeśli na treningu nie pojawia się ktoś, kto ma do poprawienia oceny w szkole, ale nieuczestniczenie w zajęciach, których powodem jest lenistwo jest po prostu parodią. Jak ktoś, kto olewa treningi, słowa trenera jednym uchem wpuszcza, a drugim wypuszcza, nic sobie nie robi z próśb innych zawodników, może zjawić się na zbiórce przedmeczowej? Jak taka osoba może nazywać siebie piłkarzem? Każdemu z osobna powinno być wstyd, ponieważ Jodła nie jest byle jakim klubem. To klub z tradycjami. Chluba gminy. Wszyscy powinni zagryzać zęby i starać się przybyć na trening, aby udoskonalać swoje umiejętności, z myślą o przyszłość. Z Myśla reprezentowania seniorów LKS Jodła Jedlnia. Szkoda, że to nie tylko w jednym klubie tak się dzieje. Można przetoczyć tu nie jeden przykład, ale po co? Jeśli ktoś naprawdę chce coś osiągnąć, chce pomóc kiedyś Jodle czy jakiemuś innemu zespołowi, a nawet grać w wyższej lidze powinien dołożyć wszelkich starań, aby do tego dążyć.
Kilka przykładów wychowanków LKS Jodła Jedlnia, którzy grali, bądź mogli lub mogą grać naprawdę wysoko. Najbardziej znanym jest Ś.P. Sławomir Rutka, z Jedlni trafił do Prochu, co otworzyło mu drogę do wielkiego piłkarskiego świata. Grał m.in. w Legii Warszawa czy Koronie Kielce. Kolejnym świetnym przykładem jest osoba trenera juniorów Sławomira Michalskiego, który również z Jodły trafił do Pionek, a potem kontynuował karierę w Zwoleniance Zwoleń, czy Powiślance Lipsko. Jednak choroba nie pozwoliła mu na dalsze kontynuowanie kariery, a kto wie gdzie kończyłby granie szkoleniowiec czerwono-zielonych? Z bardziej aktualnych graczy, których każdy zna osobiście. Łukasz Lipka - testy w 4-ligowej Broni Radom. Gdyby nie problemy w szkole na pewno by trafił do klubu z plant, a kto wie czy nie grałby wyżej, jakby nie odstawił piłki nożnej na bok. Radosław Deja, aktualnie Sokół Przytyk. Już chodzą głosy, że interesują się nim kluby z wyższej półki. To są tylko przykłady, ale są to przykłady ludzi, którzy na treningach wylewali siódme poty, żeby coś osiągnąć, żeby ta ciężka praca nie poszła na marne.
W juniorach byłaby naprawdę drużyna na poziomie, ale trzeba tylko chcieć, nic więcej. Ci, co naprawdę chcą się czegoś nauczyć potrafią przyjść na treningu najstarszej drużyny. I nie chodzi tu o Piotra Tomczyka i Piotra Jagiełło, bo to jest ich obowiązek, skorą są w kadrze seniorów. Chodzi tu o Mateusza Chołuja, Michała Lamenta, Mateusza Wasiaka i Patryka Stępniewskiego...
